Je kind je grootste leermeester?
Vroeger, toen ik weleens zonder riem om in de auto wegreed, zei mijn dochter: “Mam, je moet je riem om doen!” Ik had dan twee keuzes:
– “dank je wel”,
-“bemoei je met je eigen zaken”!
Ik koos de eerste reactie en sloeg daarmee meerdere vliegen in één klap;
– zij voelde zich gehoord,
– zij leerde om zaken die niet juist zijn aan te kaarten
– ze zag een moeder die luisterde en corrigeerde wat niet juist was.
Nu
Nu is ze zestien en confronteert me regelmatig met mijn eigen onvermogen. We lachen er om, soms lach ik als een boerin met kiespijn.
Ik leer van haar, zij leert van mij en wanneer ze kaders nodig heeft krijgt ze mijn autoriteit in plaats van een autoritaire moeder.
Dat is niet vanzelf gegaan, daar heb ik veel voor moeten leren en afleren.
Er zijn veel inzichten aan vooraf gegaan.
Een les
Hoe vaak overkomt het ouders dat een kind iets zegt waar wijsheid, waarheid en/of een les in zit ….voor ons.
Herken je dit?
Hoe vaak kunnen we dat niet horen? Omdat we ons betrapt of aangevallen voelen of omdat we vinden dat een kind ons de les niet mag lezen?
Wat gebeurt hier? Wil jij ook weten wat je kunt doen om een ouder te zijn die kan luisteren voorbij cultureel erfgoed, familiepatronen, ideeën en meningen?
Een bewuste ouder worden?
Wat mij heeft geholpen om een bewuste moeder te worden zal ik hier beginnen te vertellen.
Allereerst heb ik moeten onderkennen dat een groot deel van mijn dagelijkse communicatie bestond, en nog steeds bestaat uit reactiepatronen.
Ik begon door te krijgen dat die reacties niets te maken hadden met de situatie op dat moment en dat ik het contact met mijn kind kwijt ben wanneer ik reageer vanuit een (oude) gedachte in plaats van contact te maken in het moment, te luisteren, een vraag te stellen en aanwezig te blijven.
Ik zeg erbij, dit is geen eenvoudige en zeker geen korte weg. Zoals ik er naar kijk is dit wel een ‘juiste’ en bewuste weg.
Wat voor resultaten zie jij het liefste?
Een moeder staat in de deur van de kamer van haar puberdochter en zegt: “Ik wil dat je je kamer opruimt”. Dochter antwoordt: “Bemoei je met je eigen zaken”.Wanneer een kind dit zegt heeft het een dergelijke reactie vast eerder gehoord!
Ik geloof, en heb ervaren dat als een jong kind zich niet gehoord voelt, de ouders dat later op hun brood krijgen.
Begin met het vervangen van reactiepatronen voor juiste/wijze/volwassen antwoorden met als resultaat een betere communicatie met je partner en je kind(eren).
• Ga iedere morgen voor je op staat 10 minuten stil rechtop in bed zitten. Met je ogen geloken (je blik ongeveer een halve meter schuin voor je). Je luistert naar de geluiden om je heen, in huis, buiten. Niets meer en niets minder. Kijk of je puur kunt luisteren en stel jezelf af en toe de vraag: “kan ik luisteren zonder mening”?
Of je het nu meditatie noemt of stil de dag in gaan, maakt niet uit. Verleng de tijd naarmate het je gemakkelijker afgaat.
Lukt het jou om dit te doen?
• Wanneer je reeds mediteert zul je herkennen dat het concentreren van de geest, het toestaan van wat er is in ieder moment een sleutel is tot bewustzijn en een voorwaarde om inzicht te krijgen in de almaar doordenderende gedachtenstroom waar onze reactiepatronen uit voort komen.
• Daarmee ben je nog geen fijne ouder, want zodra je in alle rust van dat kussen afkomt is daar die jengelende peuter, boze puberdochter of aandachtvragende zoon. Je redt het niet met meditatie alleen.
Wanneer onze meditatie diep genoeg is komt de tijd dat we dieper inzicht in en begrip van onze geest kunnen krijgen, evenals van de aard en betekenis van onze emoties.
In één van mijn vorige BLOGS schonk ik hier aandacht aan.
Resultaat
Wanneer we echt naar onze kinderen luisteren en bereid zijn om ons te blijven ontwikkelen, kunnen onze kinderen onze grootste leermeesters zijn.
Waardevol?
Vind je dit artikel waardevol, deel het dan met anderen en wijs hen op mijn website waar je je op kunt geven om mijn blogs over ouderschap, opvoeding en bewustzijn te ontvangen. (2x per maand)
Meepraten?
Hieronder kun je je reactie kwijt.
De eerste 10 mensen die een reactie geven kunnen een gratis Skypecall over dit onderwerp krijgen.
Op mijn bedrijfspagina van Facebook post ik regelmatig interessante wetenswaardig heden die gaan over opvoeding, educatie, ouders enz.
Hoi Anne,
omdat ik een workshop bij je gevolgd heb en daar ook geleerd heb ‘hoe te beginnen’ kan ik melden dat het voor mij heeft gewerkt.
Onze kinderen zijn kopieer machines al willen we daar niet aan.
Waar ik me het meest aan stoor is precies het gedrag wat mijn kind mij spiegelt. Hoe mooi is de natuur…. En op die manier zitten alle ouders in de ‘Opvoed-universiteit’
Dank je wel Anne.
Groetjes Maria
Mijn ervaring is ook dat ik snel geneigd ben te reageren vanuit gewoonte. Ik heb me nu aangeleerd (lukt niet altijd, maar vaak ook wel) dit anders te doen.
Als bijvoorbeeld mijn jongste zoon weer wil logeren is mijn eerste reactie vaak: nee.
Wat ik tegenwoordig doe is zeggen dat ik er even over na wil denken. Vervolgens ga ik na waarom ik vind dat hij niet mag logeren. Soms komt het erop neer dat hij echt niet mag logeren, maar dan kan ik hem ook vertellen waarom ik het niet wil of het niet kan.
Soms weet ik het echt niet, kan ik zien dat ik er zelf tussen sta en laat hem zelf beslissen.
Meestal is het oké dat hij gaat logeren. Kom ik erachter dat ik als moeder hem gewoon heel graag thuis heb en me realiseer dat kids erg snel groot worden.
Ik leer er in ieder geval van te genieten van de momenten waarop we samen zijn en dat te waarderen.
Soms ontstaan die momenten zomaar op een moment dat ik ze helemaal niet verwacht. Heerlijk is dat.
Baudy Wiechers – http://www.infini.nu
Sinds 2 jaar ben ik opeens moeder/verzorger van een puberdochter, daarvoor was alleen mijn zoon van nu 10, mijn spiegel. Ik ervaar in die omschakeling,van jonge (behoorlijk) meegaande zoon naar opgroeiende (en vaak zeer opstandige) puber meid dat ik niet anders kan dan al mijn standaard reactie patronen overboord te gooien. Dat lukte niet gelijk. Ik had ervaring met mijn eigen zoon en was langzaam mee gegroeid met zijn ontwikkeling en het duurde even voordat ik me bewust was dat ik haar op dezelfde manier benaderde. Het gevolg was continu mijn neus stoten in de communicatie. Veel pijnlijke momenten, en onbegrip van beide partijen. Zoals Anne het beschrijft” Ik leer van haar, zij leert van mij en wanneer ze kaders nodig heeft krijgt ze mijn autoriteit in plaats van een autoritaire moeder.” daar kan ik me nu steeds meer in herkennen. Ik zit minder op haar lip, en terwijl ik haar duidelijke kaders kan aanbieden als het nodig is. En het werkt! Ik ben er zo blij mee, ons contact is nu meer gebaseerd op wederzijds respect en ik zie dat het haar ook goed doet. Dankjewel Anne voor je woorden. Ik hoop nog veel van je te lezen.
Hoi Anne,
Dankje voor je blog en de uitnodiging op je verhaal te reageren. Ik herken de valkuilen die je schetst en ook elementen van de weg naar schoner contact met je kinderen. Ik moest bij het lezen van je blog weer denken aan oefeningen die ik met mijn drie jonge kinderen doe in het stellen van vragen in plaats van het hen opleggen van mijn mening. Het werkt zo fantastisch. Ik moet bekennen dat het me vaak niet lukt om dit alledaags toe te passen, maar de gevallen waarin ik me er wel van bedien zijn zonder uitzondering succesvol. In je voorbeeld van het opruimen van de kamer ben ik geneigd te eisen: “ik wil dat je nu je kamer opruimt”. Dat stuit onherroepelijk op verzet. Als ik in plaats daarvan vraag: “ben je bereid je kamer op te ruimen” (én ik kan een eventueel nee ook echt verdragen) dan leidt dat meestal tot een mooi gesprek met het kind én een opgeruimde kamer. Voila…
Je aansporing om dagelijks te mediteren wil ik hier graag kracht bij zetten. Voor mij werkt het geweldig, al doe ik het niet rechtop in mijn bed maar op een rustig plekje elders in huis. Wel meteen na het ontwaken, ik sta er zelfs 20 minuten eerder voor op. De dagen waarop ik het, om verschillende redenen maar meestal vanuit luiheid, laat schieten verlopen vaak stroever dan de dagen waarop ik wel gewoon mediteer. Het helpt me overigens niet alleen in het contact met mijn gezin, maar ook zakelijk heb ik een betere dag wanneer ik gemediteerd heb. Kortom, doen!
Aan ieder die dit leest wens ik een puur contact met jezelf en van daaruit met je kinderen, partner, collega’s, klanten en in andere betekenisvolle relaties.
Beste groet,
Joost